Wiesz, co chcesz- stan wzorcowy.

Ten temat przybliży nam starszy wykładowca systemu nawyków DEIR z Rostowa nad Donem- Fiedorow Witalij Pietrowić. W systemie nawyków DEIR jest instrument pozwalający maksymalnie mocno sprawdzić dowolne Wasze Pragnienie czy ono jest prawdziwe. Tym instrumentem jest- Stan Wzorcowy, którego nawyk opanowujemy podczas przechodzenia Pierwszego stopnia. Stan Wzorcowy (SW)- to stabilny stan, który oparty jest na wspomnieniu. Pozwala on ustanowić psychiczny i energetyczny balans.

Zatem jak na samym początku w ogóle sprawdzić, co chcesz?

Na początku audycji „Co, gdzie, kiedy” [ Popularna  audycja w rosyjskiej telewizji nadawana od 30 lat- przyp. tłum.]. brzmią słowa „ Że nasze życie to GRA!”. To jest bardziej złożona opinia społeczna, niż rzeczywistość. Bardziej realnie byłoby powiedzieć- WYBÓR.

Tak, właściwie wyborami to my zajmujemy się stale. Wybieramy jak, z kim i gdzie żyć, w co ubrać się i co jeść, gdzie uczyć się i którą profesję wykonywać, gdzie dziś wieczorem pójść i z kim pobawić się. Zatem istnieje prawo i możliwość wyboru i dostępna jest nam swoboda, o której tak wiele się mówi. Jak wiadomo za wszystko trzeba płacić, w tym i odpowiedzieć za dokonany wybór.

Bardzo by chciało się poznać umiejętność dokonywania wyboru tak, by potem nic nas nie męczyło i nie bolało. Innymi słowy, zadanie polega na tym, by przy wykorzystaniu jakiejś technologii lub „narzędzia” maksymalnie dokładnie określić- „CO JA CHCĘ”.

Na pierwszy rzut oka wszystko wygląda bardzo prosto. Ogromna większość powie: „Ja i tak wiem, co chcę. Co wy mi tu głowę zawracacie swoimi teoriami”. I z pewnością znajdą się tacy, którzy będą mieć rację. Ale będzie ich zdecydowanie mniej w porównaniu do wszystkich pozostałych.

Na czym polega więc ta kwestia? Czy aby zawsze moje chcenie jest MOJE? Czy może są to odgłosy społecznych opinii, osobiście nie mające dla mnie żadnego odniesienia? Może po prostu jest teraz taka moda lub tak jest fajnie.

A przecież odpowiadam za swój wybór ja, a nie moda!

Zadajmy więc pytanie: Jakie czynniki wpływają na mój wybór?

1. Istniejące doświadczenie- kierując się nim szybciej jest działać, ale często postępując za każdym razem, według już wyuczonego szablonu, możemy wpaść, co nazywa się „wdepnięcie”. Lepszy dla tego przykład, to bajka o Kołoboku [Kołobok to ożywiony bochen chleba, wypieczony przez dziadka i babcię, który ucieka im ze stołu, by zwiedzać świat- przyp.tłum.]. Jak mówią- bajka to kłamstwo, ale w niej jest aluzja i dobra lekcja dla dzieci. Dla pięknych dziewic także.

2. Opinia innych, ważnych dla mnie ludzi? I tak, i nie. Nie na darmo mówią: „Co dla człowieka z Rosji dobre- dla Niemca śmiertelne”. Opinia jest ich, a decyzja i odpowiedzialność za nią moja.

3. Stan w momencie podjęcia decyzji. Można znaleźć się w euforii lub depresji, co lepiej wybrać? W euforii mając „różowe oczka” cały świat, też staje się różowy, a w depresji wszystko wokół jest czarno-szare. Znaczy to, że i wybór będzie różowy lub czarno-szary.

Te rzeczy nie nadają się. Wybór chciałoby się mieć kolorowy, maksymalnie nasycony wszystkimi kolorami tęczy. A kiedy doświadczamy takiego stanu?  Wtedy, kiedy otrzymujemy to, co chcieliśmy i doświadczamy dzięki temu zadowolenia i przyjemności. Ten stan znajduje się, gdzieś tak, pośrednio między euforią, a depresją. Dla wyboru pożyteczne jest, kiedy istnieje niejaki wzorzec- z którym można go porównać.

Zatem dodajmy kilka szczegółów:

1. Trzeba wspomnieć, odtworzyć lub dokładnie zrekonstruować ten sam stan, kiedy otrzymaliśmy to, co pragnęliśmy i odczuliśmy z tego powodu uczucie zadowolenia z siebie i przyjemność, że mogliśmy to zrobić.

2. Znajdując się w takim stanie uwaga powinna być skierowana na samego siebie- jesteście zadowoleni z siebie i zachwyceni rezultatami swojego działania.

3. Brak jakichkolwiek odczuć negatywnych z powodu tego co otrzymaliście i co zrobiliście.

4. Zrozumiałe jest, że wszelkie zmiany świadomości (po wypiciu alkoholu, zażyciu narkotyków, upiciu się, podczas uprawiania sportów ekstremalnych) nie pasują do określonych wcześniej warunków.

5. Zostaje jedynie dodać dobry stan zdrowia  i stan wzorcowy jest gotowy.

A dalej wszystko jest bardzo proste. Trzeba odtworzyć to wspomnienie. Wykorzystać obraz, dźwięki, zapachy, położenia ciała tam, i utrzymując uwagą odczucia, które były wtedy, zacząć myśleć o swoim pragnieniu. Jeśli stan pozostanie niezmieniony- znaczy to, że rzeczywiście jest to WASZE pragnienie i możecie przystąpić do jego realizacji. Jeśli stan w jakimś elemencie zmienił się, to pragnienie, które uważaliście za swoje, takim nie jest. Ja bym go nie realizował.

Teraz możecie wszędzie podjąć dowolną decyzję po prostu „rozmawiając” ze swoim stanem wzorcowym. Na przykład, co kupić na prezent urodzinowy dla znajomego? Gdzie pojechać odpocząć? I wiele innych.

 

Życzę sukcesów i realizacji WASZYCH pragnień.  A jeśli nie potraficie zrobić tego sami przyjdzie na zajęcia do Szkoły DEIR i My Was nauczymy.

Z najlepszymi życzeniami, Witalij Fiedorow,starszy wykładowca systemu nawyków DEIR.